- در صورت عدم بروز علائم و نشانه های موضعی در بیماران مبتلا به بیماری تب طولانی مدت، باید یک شرح حال جامع گرفته شود و معاینه فیزیکی کامل انجام شود. C
- در بیماران مبتلا به بیماری تب طولانی‌مدت، قبل از طبقه‌بندی فرآیند بیماری به عنوان تب با منشأ ناشناخته، حداقل اقدامات تشخیصی باید انجام شود. C
- میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR) و CRP باید در بررسی های اولیه بیماری که یک بیماری تب دار طولانی مدت بدون منبع واضح دارد، اندازه گیری شود. C
- در بیمارانی که تب با منشأ ناشناخته با نشانگرهای التهابی بالا دارند و پس از ارزیابی اولیه تشخیص داده نشده است، انجام PET اسکن و سی تی اسکن، ممکن است برای رسیدن به تشخیص مفید باشد. B
- اگر آزمایش‌های تشخیصی غیرتهاجمی کمک کننده نبودند، به دلیل بازده تشخیصی نسبتاً بالا، بیوپسی بافت باید تجویز شود. بسته به سرنخ های بالینی، این ممکن است شامل کبد، غدد لنفاوی، شریان تمپورال، پوست، پوست-عضله یا بیوپسی مغز استخوان باشد. B
- از درمان تجربی ضد میکروبی به جز در بیماران نوتروپنی، نقص ایمنی و/یا بیماران بدحال باید اجتناب شود. C
سطح شواهد
- ارزیابی اولیه هیپرکلسمی برای تشخیص هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه باید شامل موارد زیر باشد: C
تعیین علایم
اندازه گیری کلسیم توتال یا یونیزه سرم
آلبومین
هورمون پاراتیروئید
کراتینین سرم
25 هیدروکسی ویتامین دی
کلسیم و کراتینین ادرار 24 ساعته
تراکم استخوان
- در بیماران هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه در موارد زیر پاراتیروئیدکتومی توصیه می شود: C
بیماران علامت دار
نارسایی کلیوی قابل توجه
پوکی استخوان
یا سطح کلسیم سرم بیش از 1 میلی گرم در دسی لیتر (0.25 میلی مول در لیتر) بالای حداکثر نرمال
- در ارزیابی هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه در بیماران بیماری مزمن کلیوی و اختلال مینرالسیون استخوانی باید تراکم استخوان انجام شود. C
- در بیماران کلیوی مزمن (مراحل 3a تا 5) به منظور پیشگیری از هیپرفسفاتمی و هیپرکلسمی شدید باید سطح سرمی فسفات و کلسیم مونیتور شوند. C
- در اقوام درجه یک بیماران هیپرپاراتیروئیدیسم ناشی از تیپ 1 و 2 نئوپلازی غدد درون ریز چندگانه (Multiple endocrine neoplasia) توصیه به غربالگری ژنتیکی و مونیتورینگ آزمایشگاهی می باشد. C
سطح شواهد
- در بیماران با دیابت کنترل نشده به منظور رسیدن به کنترل مطلوب قند خون باید علاوه بر ویزیت مستقیم بیماران از تله مدیسین هم بهره گرفت. C
- در بیماران دیابتی نیازمند انسولین مونیتورینگ پیوسته قند خون لازم است تا C
سطح هموگلوبین HA1C کاهش یابد
از هیپوگلیسمی پرهیز شود
و رضایت بیماران بیشتر شود
- در بیمارانی که دسترسی به تکنولوژی داشته باشند غربالگری از راه دور شبیکه می تواند روش جایگزین هزینه - اثربخشی برای غربالگری رایج رتینوپاتی باشد. B
سطح شواهد
- اگر MCV خانم باردار پایین باشد نیاز به انجام الکتروفورز هموگلوبین است. برای بیمارانی که عوامل خطر تالاسمی دارند باید پیش از بارداری مشاوره ژنتیک شوند و تستهای لازم انجام شود. C
- در بیماران بارداری که تالاسمی دارند پیش از زایمان به روش نمونه گیری پرزهای کوریونیک در هفته های 10 تا 12 بارداری یا آمنیوسنتز پس از هفته 15 بارداری توصیه به تشخیص می شود. C
- درمان جذب آهن در موارد زیر توصیه می شود: C
در تالاسمی وابسته به تزریق خون وقتی که سطح فریتین بیش از 1000 نانوگرم در میلی لیتر (1000 میکروگرم در لیتر) باشد و
در تالاسمی غیروابسته به تزریق خون وقتی که سطح فریتین بیش از 800 نانوگرم در میلی لیتر (800 میکروگرم در لیتر) باشد.
- در بیماران تالاسمی برای کاهش نیاز به تزریق خون ممکن است هیدروکسی اوره بعنوان درمان کمکی مصرف شود. C
- در بیماران با تالاسمی و پوکی استخوان بی فسفوناتها و مکمل های روی می توانند دانسیته استخوان را بهبود دهند، تجویز کلسیم و ویتامین دی هم توصیه می شود. C
سطح شواهد
توصیه های کلیدی کاربردی
- برای کاهش عفونتهای ناشی از خدمات سلامتی، موسسات پزشکی باید فرآیندهای پیشگیری محلی داشته باشند از جمله برنامه های آموزشی مداوم، برگه های چک لیست و درمان، و برنامه های گزارش و درمان محلی. B
- کاتترهای ادراری باید در کوتاه ترین زمان ممکن مصرف شوند و زمانی که نیاز به آنها نیست هر چه زودتر درآورده شوند. B
- لاین ورید سانترال باید در کوتاه ترین زمان ممکن مصرف شود و زمانی که نیاز به آنها نیست هر چه زودتر درآورده شوند. C
- به منظور پیشگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور، اگر از نظر بالینی مقدور باشد باید پیش از لوله گذاری تراشه از ونتیلاسیون غیرتهاجمی با فشار مثبت استفاده کرد. C
- در بیماران با ایمنی طبیعی که بستری هستند و در حال دریافت آنتی بیوتیک می باشند و احتمال خطر بالای ابتلای کلستریدیوم دیفیسیل دارند برای پیشگیری باید پروبیوتیک ها تجویز شوند. A
- به منظور کاهش خطر ابتلا به کلستریدیم دیفیسیل و ایجاد ارگانیسم های مقاوم به چند دارو ضروری است تا آنتی بیوتیک ها: C
در کوتاهترین دوره زمانی ممکن مصرف شوند
و برای ارگانیسم های اختصاصی هدفمند شوند
سطح شواهد
- همه نوزادان (با یا بدون سوفل قلبی) باید از نظر بیماری های مهم مادرزادی قلبی توسط پالس اکسیمتری غربالگری شوند. زمان ایده ال غربالگری 24 ساعت (یا بیشتر) پس از زایمان است ولی اگر نوزادی پیش از 24 ساعت پس از زایمان از بیمارستان مرخص می شود باید زودتر غربالگری شود. B
- وقتی که شرح حال و معاینه فیزیکی به نفع سوفل پاتولوژیک در شیرخوار است به جای درخواست اکوکاردیوگرافی یا دیگر تستها اولین اقدام باید مشاوره با فوق تخصص قلب کودکان باشد. بر اساس مطالعات نشان داده شده است که اکوکاردیوگرافی می تواند بیماری های مادرزادی مهم قلبی را تشخیص دهد ولی بر اساس هزینه - اثربخشی ارجاع بیماران به جای اکوکاردیوگرافی بهترین اقدام است. C
- در ارزیابی کودکان بدون علایم و نشانه های بیماری قلبی حتی اگر سوفل پاتولوژیک داشته باشند درخواست روتین اکوکاردیوگرافی یا عکس قفسه سینه هزینه - اثربخش نمی باشد. هزینه - اثربخش ترین رویکرد ارجاع به فوق تخصص قلب کودکان است. B
سطح شواهد
- تایید درد مفصل ساکروایلیاک بر اساس بلوک حسی مفصل با کمک سونوگرافی می باشد. B
- مسکن های NSAIDS ممکن است بعنوان بخشی از رویکرد درمانی چندجانبه موثر باشند. C
- برنامه های ورزشی درمان فیزیکی، ماساژ و فیزیوتراپی مفصل ساکروایلیاک یا هر دو روش باید بعنوان گزینه های درمانی خط اول در نظر گرفته شوند. B
سطح شواهد
- برای تعیین شدت و پیش آگهی هپاتیت الکلی و گزینه های درمانی آن از ابزارها و روشهای سنجش پیش آگهی آزمایشگاهی و تصویربرداری استفاده کنید. C
- همه بیماران هپاتیت الکلی باید بطور طولانی مدت از مصرف الکل پرهیز کنند. B
- برای بیماران هپاتیت الکلی حمایت های تغذیه ای برنامه ریزی کنید به گونه ای که روزانه 35 تا 40 کیلوکالری و 1.2 تا 1.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلو وزن بدن دریافت کنند. C
- در بیماران با هپاتیت الکلی شدید که عفونت فعال نداشته باشند کورتیکواستروئید تجویز کنید. A
- در بیماران هپاتیت الکلی در روز هفتم درمان با کورتیکواستروئید پاسخ به درمان را ارزیابی کنید. B
سطح شواهد
- پیش از رسیدن به تشخیص کولیت اولسروز، کولیت عفونی را با کشت مدفوع و اندازه گیری توکسین کلستریدیوم دیفیسیل کنار بگذارید. C
- در همه بیماران بزرگسال مشکوک به کولیت اولسروز توصیه به انجام کولونوسکوپی بکنید. در کودکان با تست منفی کلپروتکتین مدفوع کولیت اولسروز نامحتمل است، در این موارد فقط در کودکانی که علایمشان ادامه دارد و تشخیص دیگری برایشان مطرح نیست کولونوسکوپی را توصیه کنید. C
- برای تشخیص کولیت اولسروز از سنجش بیومارکرها استفاده نکنید. با این وجود تست منفی کلپروتکتین مدفوع تا حد زیادی تشخیص کولیت اولسروز در کودکان را رد می کند. C
- برای درمان اولیه موارد خفیف تا متوسط کولیت اولسروز از داروهای 5-آمینوسالیسیلیک اسید استفاده کنید. مزالامین قوی تر از سولفاسالازین می باشد. A
- برای بیماران با کولیت اولسروز خفیف تا متوسط گسترده، استفاده از مزالامین رکتال را به داروهای 5-آمینوسالیسیلیک اسید خوراکی اضافه کنید. A
- بیماران کولیت اولسروز را از نظر دیسپلازی و بدخیمی هر یک تا سه سال (بر اساس عوامل خطر و یافته های قبلی) با کولونوسکوپی پیگیری کنید. C
سطح شواهد
- خط اول درمان برای بی خوابی (Insomnia) مزمن، روش درمان شناختی رفتاری می باشد. A
- برای درمان بی خوابی (Insomina) مزمن می توان روش درمانی شناختی رفتاری را به طور موثری در خدمات تندرستی پایه ارائه کرد. B
- برای درمان سندرم فاز خواب تاخیریافته، جدول زمانی خواب و بیداری، تجویز ملاتونین یا رژیم درمانی استفاده از نور درخشان توصیه شده است. B
- برای سندرم پای بیقرار مداخلات غیردارویی خط اول درمان هستند و پس از آن داروهای متصل شونده به گیرنده های آلفا-2-دلتا توصیه می شود. اگر گاسخ درمانی ناکافی بود آگونیست های دوپامینرژیک باید مصرف شوند. C
- موثرترین گزینه درمانی برای آپنه انسدادی خواب، فشار پیوسته مثبت راههای هوایی (CPAP) می باشد که همزمان با کاهش وزن توصیه می شود. B
سطح شواهد